Eyðimörk ...

Nú er ég búinn að spila After Us fjórum sinnum og kominn með aðeins betri sýn á það en í upphafi. Spilið er ennþá gott, einföld vélaruppbygging með örlitlu þema og gullfallegum listaverkum eftir Vincent Dutrait. Það virðist ekki ætla að verða eins í hvert sinn sem við spilum það, það er greinilega nógu mikil fjölbreytni í því hvernig bónusarnir á spilunum raðast upp.

Spilið er ekkert að fara að vinna til neinna verðlauna hjá mér, en spilaupplifunin er samt alltaf góð, líklegast vegna þess að ég spila venjulega með skemmtilegu fólki og þegar stemmingin er til staðar skiptir oft engu máli hvaða spil er valið.

7/10

Í Roll Player er hellings þema þó svo að þú sért "bara" að kasta teningum. Spilið gengur út á að búa sér til leikmann í Drekar og dýflyssur heimi, þú velur teninga í ákveðum litum og færð bónusa tengdum þeim. Setur þá niður á leikborðið þitt til að fá fleiri stig í hverjum og einum hæfieikum sem þú ert að byggja upp. Spil segja svo til um nákvæmlega hversu hátt þú þarft að fara í hverjum og einum hæfileika til að fá stig fyrir.

Við spiluðum bara grunnspilið en þannig að það endar þegar þú ert búinn að byggja upp leikmanninn, og því er endirinn pínu bragðdaufur. Viðbæturnar bæta við þeim möguleika að notast við leikmanninn til að berjast við skrímsli þannig að þær eru eiginlega alveg nauðsynlegar, það kemur vel í ljós þegar einungis grunnspilið er spilað. Engu að síður hefðu þær aldrei komið út ef grunnurinn hefði verið mjög lélegur og það er hann sannarlega ekki. Viðbæturnar eru meira svona sósan og meðlætið á meðan grunnspilið er bara grilluð, ókrydduð kjúklingabringa.

7.5/10

Ég var bara búinn að spila FoA einu sinni en samt búinn að vera með augun á því lengi. Ekkert skrítið, ég er mikill Uwe aðdáandi, sér í lagi finnst mér landbúnaðarspilin hans góð.

Fields of Arle er líklegast eitt af hans bestu spilum, ég togast aðeins á milli þess og Caverna. Það er bara svo margt hægt að gera, og það án þess að það sé of flókið. Meira að segja í einmenningsspilun er ekki hægt að gera allt sem man vill og ég náði engan vegin upp í þann stigafjölda sem flokkast sem "góð spilun".

Spilið er "bara" tveggja manna, sem stoppar líklegast einhverja, en það er nú oft sá leikmannafjöldi sem ég er að spila með og því er alveg frábært að fá spil sem er svona vel hannað til að spila aðeins tveir.

Nú er að prófa Tea & Trade viðbótina, hún bætir við áhugaverðum möguleikum og þriðja spilaranum, án þess að lengja spilið að neinu ráði.

10/10

Ég nældi mér í Patchwork Express á Nexus útsölunni fyrir lítið og þar sem það er fljótspilað rataði það hratt og örugglega á borðið. Það spilast næstum alveg eins og Patchwork, það er bara styttra, 7x7 í staðinn fyrir 9x9 borð. Skemmtilegt spil alveg og frábært kaffispil, því það er auðvelt að spjalla á meðan man spilar. Það er ekkert ólíklegt að það rati með í ferðatöskur í framtíðinni, það þarf bara að vera sniðugur í að raða flísunum upp án þess að þær taki of mikið pláss.

7/10

Hann fer óðum að minnka bunkinn af blöðunum sem kom með spilinu enda spilar Hildur spilið sjálf alveg óheyrilega oft! Það er náttúrulega bara ekkert nema snilld, bæði að hún hafi uppgötvað einmenningsspilun en ekki síður að henni finnist spilið skemmtilegt.

Hún rústaði mér auðvitað enda er ég bara amatör á móti henni, samt gekk mér stórvel og náði ég hæstu stigum sem ég hef náð. Og hún var fjörtíu stigum á undan mér!

8/10

Eitt spil í viðbót af hillu tækifæranna, þó svo reyndar að það hafi ekki stoppað mjög lengi á þeirri hillu. Spil frá sömu hönnuðum og Three sisters en nú er þemað bílaframleiðsla.

Nokkuð klassískt 'kasta-og-skrifa' spil þar sem samlegðaráhrifin eru einstök. Samt eiginlega einfaldari en í Three sisters, en þar þarf ég stundum að skrifa niður áhrifin þar sem þau koma alveg á færibandi :-)

Mjög gott spil, okkur Hildi líkar báðum einstaklega vel við það og það verður áfram í safninu og eitt af þessum spilum sem við munum spila reglulega.

7.5/10